Νίκος Παππάς: Ο πρώην στενός συνεργάτης του Τσίπρα καταδικάστηκε σε δύο χρόνια φυλάκιση - Η διαδρομή του πρώην υπουργού

Καταδικαστική ήταν η απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου για τον τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργό, Νίκο Παππά. Το Ειδικό Δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα την ενοχή του Νίκου Παππά για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος, βάσει του νόμου περί ευθύνης υπουργών, επιβάλλοντας στον πρώην υπουργό του ΣΥΡΙΖΑ ποινή φυλάκισης δύο ετών με τριετή αναστολή.

Ο Nίκος Παππάς και ο Χρήστος Καλογρίτσας, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, καταδικάστηκαν για τις παρασκηνιακές ενέργειες που τους αποδίδονται κατά τη διενέργεια του διαγωνισμού των τηλεοπτικών αδειών το 2016, προκειμένου ο επιχειρηματίας Χρήστος Καλογρίτσας να αποκτήσει κανάλι επιρροής ΣΥΡΙΖΑ.

Στον Χρήστο Καλογρίτσα το Ειδικό Δικαστήριο επέβαλε χρηματική ποινή 5.000 ευρώ.

Ο εισαγγελέας του Ειδικού Δικαστηρίου, Δημήτρης Ασπρογέρακας, ζήτησε να σταλούν στον εισαγγελέα τα πρακτικά με την κατάθεση της γραμματέως του Χρήστου Καλογρίτσα, Ευθαλίας Διαμαντή, που είχε καταθέσει ότι «φάκελοι και τσάντες έφευγαν από το γραφείο Καλογρίτσα για το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ».

Oμόφωνα το δικαστήριο διαβίβασε στον εισαγγελέα την κατάθεση της γραμματέως Καλογρίτσα για τα περαιτέρω.

Οι συνήγοροι υπεράσπισης του Νίκου Παππά προανήγγειλαν ότι θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Το Ειδικό Δικαστήριο

Ο πρώην υπουργός Νίκος Παππάς παραπέμφθηκε στο εδώλιο του Ειδικού Δικαστηρίου, όπου καταδικάστηκε για το πλημμέλημα της παράβασης καθήκοντος, με το υπ’ αριθμόν 4/2022 βούλευμα του Ανώτατου Δικαστικού Συμβουλίου.

Το Δικαστικό Συμβούλιο υιοθέτησε στο σκεπτικό του την πρόταση της εισαγγελέως Γεωργίας Αδηλίνη, η οποία και είχε εισηγηθεί την παραπομπή του Νίκου Παππά και του Χρήστου Καλογρίτσα στο εδώλιο. Συγκεκριμένα η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου τόνιζε ότι η υπόθεση άνοιξε μετά την αντιδικία του κ. Καλογρίτσα με τη λιβανέζικη κατασκευαστική CCC. Τότε ο Χρ. Καλογρίτσας είχε καταγγείλει ότι, σε συνεννόηση με τον Νίκο Παππά, είχε συνάψει εικονική σύμβαση με την εταιρεία, προκειμένου αυτή να χρηματοδοτήσει τη συμμετοχή του στον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές άδειες.

Τα στοιχεία της προανακριτικής έρευνας που στοιχειοθετούν την τέλεση του εν λόγω αδικήματος είναι μεταξύ άλλων βάσει του πορίσματος: τα SMS Νίκου Παππά - Χρήστου Καλογρίτσα πριν από τον διαγωνισμό, τα e-mail Καλογρίτσα – CCC με τις αναφορές σε «White House» και «White Porscha», η μαρτυρία του κ. Καλογρίτσα ότι λειτούργησε ως «μπροστινός» του κ. Παππά για τη δημιουργία του «ΣΥΡΙΖΑ Channel» και η κατάθεση του «μεσάζοντος» Κυριάκου Τόμπρα για συνάντηση Καλογρίτσα - Χούρι (CCC) - Παππά στο Μέγαρο Μαξίμου πριν από τον διαγωνισμό.

Η διαδρομή του Νίκου Παππά

Ο Νίκος Παππάς διετέλεσε στενός συνεργάτης του Αλέξη Τσίπρα για αρκετά χρόνια, ενώ οι δύο πολιτικοί είναι φίλοι από τα παλιά.

Ο πρώην υπουργός Επικρατείας ήταν δίπλα στον Αλέξη Τσίπρα από την επομένη που ο τελευταίος ανέλαβε την ηγεσία του κόμματος, τον Φεβρουάριο του 2008. Επισήμως τα πρώτα χρόνια διατηρούσε τον τίτλο του διευθυντή του γραφείου του, ενώ όσο ο ΣΥΡΙΖΑ πλησίαζε προς την εξουσία τόσο ο Νίκος Παππάς λειτουργούσε ως ο άνθρωπος του προέδρου στις επαφές με τους επιχειρηματίες, τους δημοσιογράφους κ.λπ.

Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την εξουσία, ο κ. Παππάς αναδείχτηκε στον ισχυρότερο υπουργό που έλυνε και έδενε. Επιπλέον, είναι από τα πρόσωπα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στη συνεργασία με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου.

Το θέμα των τηλεοπτικών αδειών, ωστόσο, αποτέλεσε όχι μόνο το δικαστικό αλλά και το προσωπικό βατερλό για τον κ. Παππά, καθώς η πλειονότητα των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ του είχε χρεώσει το φιάσκο της αντισυνταγματικότητας του νόμου, όπως είχε αποφασίσει το Συμβούλιο της Επικρατείας. Το γεγονός αυτό είχε οδηγήσει επισήμως τον κ. Παππά εκτός της ηγετικής ομάδας του Μαξίμου, έστω κι αν ποτέ δεν έχασε την απευθείας επαφή με τον κ. Τσίπρα.

Για ένα μεγάλο διάστημα, επί διακυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ο κ. Παππάς λειτουργούσε ως ο αντ’ αυτού του πρωθυπουργού, χάραζε τη γραμμή, έβλεπε ανθρώπους, συναντούσε επιχειρηματίες, έκλεινε συμφωνίες και όλα αυτά πάντα στο όνομα του κ. Τσίπρα.

Προς τα έξω έβγαινε η εικόνα ότι λειτουργεί ως συγκυβερνήτης του Αλέξη Τσίπρα και όχι ως ένας σημαντικός υπουργός. Η φήμη του ξεπερνούσε τα όριά του, καθώς η απειρία του δεν τον έκανε να… προστατεύεται από τις υψηλές συναντήσεις που έκανε με κορυφαίους επιχειρηματικούς παράγοντες και όχι μόνο. Και όπως συμβαίνει με τέτοιου είδους περιπτώσεις, κάποια στιγμή τα πράγματα γυρίζουν μπούμερανγκ.

Η αντίδραση του Νίκου Παππά μετά την καταδίκη 

Μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου στο οποίο κρίθηκε ομόφωνα ένοχος, ο Νίκος Παππάς προέβη σε ανάρτηση στον προσωπικό του λογαριασμό στο Twitter. Ο πρώην υπουργός τονίζει στο Twitter πως η απόφαση είναι στο ίδιο πνεύμα με εκείνες για τις υποθέσεις Novartis και Siemens.

«Φαίνεται ότι για κάποιους δικαστές αθώος είναι όποιος ζημιώνει το Δημόσιο και ένοχος όποιος με τις ενέργειές του εξασφαλίζει χρήματα για το Δημόσιο», ανέφερε στην πρώτη του αντίδραση ο τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών του ΣΥΡΙΖΑ. 

Στήριξη Τσίπρα σε Παππά μετά την απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου 

Πλήρη στήριξη, όπως ήταν αναμενόμενο, παρέχει η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία στον βουλευτή Νίκο Παππά που καταδικάστηκε σήμερα από το Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση των τηλεοπτικών αδειών.

Είναι ενδεικτική η ανάρτηση του Αλέξη Τσίπρα στο Facebook για τον Νίκο Παππά:

«Ο κ. Μητσοτάκης, πιστός στην οικογενειακή του παράδοση, φρόντισε να αξιοποιήσει την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία για να στήσει Ειδικά Δικαστήρια για τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Φάνηκε, όμως, δειλός. Δεν τόλμησε να διώξει εμένα, τον βασικό πολιτικό του αντίπαλο, παρά μονάχα υπουργούς της κυβέρνησής μου. 

Οι πολιτικοί για τις αποφάσεις τους κρίνονται πρωτίστως από τον λαό. Κι αν έχουν διαπράξει αξιόποινα αδικήματα, οφείλουν να διώκονται από τον φυσικό τους δικαστή και όχι από τις εκάστοτε κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Αυτή ήταν και παραμένει η θέση μου και έτσι έπραξα ως πρωθυπουργός.

Ωστόσο, ο κ. Μητσοτάκης έχει φαίνεται άλλη άποψη. Δεν πήρε το μάθημά του από την πρόσφατη περιπέτεια της πολιτικής μας ζωής, όταν ο πατέρας του ήταν πρωθυπουργός. Και για λόγους προφανούς πολιτικής σκοπιμότητας, επέλεξε να ανοίξει ξανά έναν επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο για τη Δημοκρατία. Τον δρόμο της ποινικοποίησης της πολιτικής αντιπαράθεσης.

Ας γνωρίζει, όμως, ότι συνήθως η ιστορία επαναλαμβάνεται ως φάρσα. Και ότι στο τέλος θα κινδυνεύσει να πέσει ο ίδιος μέσα στον λάκκο που περίτεχνα άνοιξε για τους πολιτικούς του αντιπάλους.

Την τελική ετυμηγορία, άλλωστε, θα τη δώσει σύντομα ο ελληνικός λαός».