Οι χρυσές γλώσσες πιθανότατα, προοριζόταν να τους βοηθήσουν να μιλήσουν με τους θεούς στη μετά θάνατον ζωή, σύμφωνα με το αιγυπτιακό υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων.
Τα ευρήματα βρέθηκαν σε δύο γειτονικούς τάφους. Ο ένας από τους τάφους, ο οποίος είχε λεηλατηθεί από τυμβωρύχους, περιείχε τα λείψανα της γυναίκας και ενός τρίχρονου παιδιού και είχε μια ασβεστολιθική σαρκοφάγο με ανθρωπόμορφο καπάκι.
Ο τάφος του άνδρα, από την 26η δυναστεία (664 π.Χ. έως 525 π.Χ.), γνωστή και ως περίοδος των Σαϊτών, ήταν ανέγγιχτος.
Οι ερευνητές της αποστολής Oxyrhynchus που συντονίζει το αιγυπτιακό υπουργείο Τουρισμού και Αρχαιοτήτων και το Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, ανακάλυψαν το εύρημα στον αρχαιολογικό χώρο της Οξύρρυγχου, κοντά στη σημερινή πόλη Ελ Μπανάσα, περίπου 160 χιλιόμετρα νότια του Καΐρου.
Η Οξυρύγχος ήταν η πρωτεύουσα του 19ου νομού -ή επαρχίας, της Άνω Αιγύπτου, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους. Είναι γνωστή για τους παπύρους της γραμμένους στα αρχαία ελληνικά, λατινικά και άλλες γλώσσες, οι οποίοι χρονολογούνται από τον τρίτο αιώνα π.Χ. έως τον έβδομο αιώνα μ.Χ.
Οι δύο νεοανακαλυφθέντες τάφοι συμπληρώνουν την ιστορία της αρχαίας πρωτεύουσας. Ο τάφος του άνδρα περιείχε μια μούμια ενταφιασμένη μέσα σε μια ασβεστολιθική σαρκοφάγο με ανθρωπόμορφο καπάκι, καθώς και τέσσερα βάζα σχεδιασμένα για να φυλάξουν τα όργανα του νεκρού, φυλαχτά, πράσινες χάντρες και περίπου 400 ταφικά ειδώλια, γνωστά ως ushabti, κατασκευασμένα από φαγεντιανή ή υαλωμένη κεραμική.