Το μικρό, ακέραιο ειδώλιο εντοπίστηκε χάρις στην παρατηρητικότητα της αρχαιολόγου Ζαχαρούλας Λεβεντούρη πλησίον του Ναού του Διός στην Ιερή Άλτη της Ολυμπίας καθώς το ένα κέρατό του εξείχε από την επιφάνεια του εδάφους, έπειτα και από τις πρόσφατες, έντονες βροχοπτώσεις.
Αφαιρέθηκε αμέσως μετά τον εντοπισμό του και μεταφέρθηκε στα εργαστήρια όπου έτυχε της φροντίδας των συντηρητών της Εφορείας Αρχαιοτήτων Ηλείας.
Τώρα αναμένει καθαρό τους αρχαιολόγους να το μελετήσουν ενδελεχώς και να το εντάξουν τυπολογικά και χρονολογικά.
Το καλοφτιαγμένο και άριστης διατήρησης ειδώλιο του χάλκινου ταύρου απετέλεσε ένα από τα χιλιάδες αναθήματα που αφιερώθηκαν στο πανίσχυρο Δία στο μεγάλο του ιερό της Ολυμπίας κατά την γεωμετρική εποχή (1050 – 700 π.Χ.).
Ο ταύρος, όπως και ο ίππος, ήταν από τα πλέον σημαντικά ζώα για την επιβίωση του ανθρώπου και τη δημιουργία πολιτισμού ως και τη σύγχρονη εποχή. Έτσι απέκτησε αυτόν τον ιδιαίτερο ρόλο στη λατρεία των θεών της αρχαιότητας, να αποτελεί δηλαδή προσφιλές αντικείμενο το οποίο αφιερωνόταν από τους πιστούς προς εξευμενισμό τους, παρακλητικά ή ως ένδειξη ευαρέσκειας.
Όπως τα δεκάδες παρόμοια ειδώλια που απεικονίζουν ζώα ή ανθρώπινες μορφές, το χάλκινο ταυράκι φαίνεται πως είχε προσφερθεί από κάποιον πιστό κατά την ώρα της θυσίας, όπως μαρτυρούν τα έντονα ίχνη καύσης στις επικαθίσεις και τα ιζήματα που αφαιρέθηκαν κατά τον καθαρισμό του.
Μεγάλος αριθμός ειδωλίων από αυτά που βρέθηκαν στο παχύ στρώμα της τέφρας από το βωμό του Διός που κάλυπτε ολόκληρη την περιοχή της Άλτεως εκτίθεται στην δεύτερη αίθουσα του Αρχαιολογικού Μουσείου της Ολυμπίας και είναι δηλωτικός της σπουδαιότητας του Ιερού της Ολυμπίας ως Πανελληνίου κέντρου.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
