Το πρώτο λοιπόν νησί ονομάζεται «Ελευθέρα». Το όνομά του έχει ξεκάθαρή ελληνική ρίζα. Βρίσκεται 80 χιλιόμετρα από την πρωτεύουσα της χώρας και ο πληθυσμό του φτάνει τις 11.000. Αρχικά κατοικούνταν από τους Ταΐνο, τους οποίους οι Ισπανοί άποικοι μετέφεραν στο νησί Ισπανιόλα όπου σιγά σιγά σε 40 χρόνια τους «εξαφάνισαν». Οι πρώτοι Ευρωπαίοι που έφτασαν τον 17ο αιώνα ήταν οι Πουριτανοί «Eleutherian Adventurers», από τους οποίους πήρε το όνομά του το νησί.
Στα αξιοθέατα του νησιού ανήκει η γέφυρα «Glass Window», που έχει χαρακτηριστεί ως το «στενότερο σημείο του κόσμου», αλλά και το «Queen’s Bath», μια σειρά από φυσικές πισίνες που έχουν σχηματιστεί ανάμεσα στους βράχους.
Το δεύτερο νησί, είναι η Άνδρος. Ουσιαστικά δεν πρόκειται για ένα νησί αλλά για ένα σύμπλεγμα νησιών που αποτελούν τους δορυφόρους τριών μεγαλύτερων, της Βόρειας Άνδρου, του Μάνγκροουβ Κέι και της Νότιας Άνδρου.
Αρχικά το νησί ονομαζόταν «Εσπίρτου Σάντου», αλλά το Άνδρος προέκυψε από την περίοδο της βρετανικής κατοχής του νησιού. Οι περισσότεροι εκτιμούν ότι οφείλεται στον Σερ Έντμουντ Άντρος, τον διοικητή των Μπαρμπέιντος και μετέπειτα της Νέας Υόρκης, της Μασαχουσέτης και της Νέας Αγγλίας. Άλλοι ισχυρίζονται πως πήρε το όνομά του από τους κατοίκους του νησιού St. Andro Island που μετανάστευσαν εκεί.
Άλλοι πάλι λένε πως πήρε το όνομά του από Έλληνες σφουγγαράδες που έφτασαν στην περιοχή, επειδή ήταν πλούσια σε σφουγγάρια. Βέβαια, οι Έλληνες σφουγγαράδες έφτασαν στην καραϊβική τον 19ο αιώνα και αυτή η εκδοχή είναι η πιο αδύναμη.
H σπογγαλιεία της Άνδρου που έστησαν οι Έλληνες, ήταν η μεγαλύτερη βιομηχανία των Μπαχαμών μέχρι και το 1930. Ο συνολικός πληθυσμό του νησιού σύμφωνα με την απογραφή του 2010, αγγίζει τους 7.500 χιλιάδες.