Η ιταλική πόλη που έστεκε στους πρόποδες του Βεζούβιου και αποτελούσε το διασημότερο τουριστικό θέρετρο για τους Ρωμαίους. Πολλοί πλούσιοι Ρωμαίοι είχαν χτίσει εξοχικές επαύλεις στους λόφους της πόλης.
Στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ ο Βεζούβιος εξερράγη εξαφανίζοντας κυριολεκτικά από τον χάρτη την πόλη που εκείνη την περίοδο υπολογίζεται ότι είχε 20-30 χιλιάδες κατοίκους. Η Πομπηία θάφτηκε κάτω από πολλά στρώματα ηφαιστειακής ύλης σε βάθος επτά περίπου μέτρων.
Έχουν πραγματοποιηθεί πολλές μελέτες για το τι συνέβη αμέσως μετά την τρομερή έκρηξη. Μια νέα μελέτη στην οποία συμμετείχαν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπάρι, του Εθνικού Ινστιτούτο Γεωφυσικής και Ηφαιστειολογίας (INGV) της Ιταλίας και της Βρετανική Γεωλογική Μελέτη του Εδιμβούργου αναφέρει ότι οι κάτοικοι της Πομπηίας δεν είχαν καμία ελπίδα να σωθούν.
Σύμφωνα με την μελέτη χρειάστηκαν μόλις 15 λεπτά για να αφανιστεί ο πληθυσμός της Πομπηίας. Οι κάτοικοι της πόλης δεν έχασαν την ζωή τους από τα ποτάμια λάβας που ξεχύθηκαν από το ηφαίστειο αλλά πέθαναν από ασφυξία.
Λίγα λεπτά μετά την έκρηξη την Πομπηία σκέπασε ένα νέφος στερεοποιημένων κομματιών λάβας, ηφαιστειακής στάχτης και καυτών αερίων.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι η έλευση του νέφους προκάλεσε ένα πραγματικό βομβαρδισμό από τα στερεοποιημένα κομμάτια λάβας και είναι πολύ πιθανό οι πρώτοι νεκροί της πόλης να ήταν θύματα κάποιας καυτής πέτρας που έπεσε πάνω τους. Όμως, ο υπόλοιπος πληθυσμός πέθανε από ασφυξία.
Αν και ο χρόνος που είχαν στην διάθεση τους οι κάτοικοι της Πομπηίας ήταν πολύ μικρός παρόλα αυτά αν υπήρχε άμεση προσπάθεια εκκένωσης της πόλης μπορεί κάποιο ποσοστό του πληθυσμού να είχε διασωθεί, αναφέρει ο Guardian.
Οι κάτοικοι της Πομπηίας είχαν εμπειρία μόνο από σεισμούς και καθόλου από ηφαιστειακές εκρήξεις. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα οι κάτοικοι να τρομοκρατηθούν από το φυσικό φαινόμενο με άλλους να παραλύουν και άλλους να τρέχουν δεξιά και αριστερά χωρίς να ξέρουν τι να κάνουν και πώς να σωθούν με αποτέλεσμα να χάσουν τελικά όλοι την ζωή τους.