To «60 minutes» του CBS είναι η ιστορικότερη εκπομπή σε προφίλ προσωπικοτήτων στην αμερικανική τηλεόραση. Ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έπαιξε σε prime time, ήταν στο δεύτερο μέρος και ακολούθησε μετά το πρώτο κομμάτι όπου η εκπομπή ήταν αφιερωμένη στον Τραμπ.

Η τηλεθέαση έπιασε… κόκκινα κι η ελληνική ομογένεια συγκινημένη καμαρώνει για το δικό της παιδί. Για τον δικό της Γιάννη.

«ΛεΜπρον, Κάρι, Ντουράντ, Ουέστμπρουκ, Χάρντεν. Όμως υπάρχει ένα όνομα που ίσως δεν έχετε ακούσει, επειδή ίσως χρειάζεται θάρρος και συγκέντρωση για να το προφέρετε. Μιλάω για τον Γιάννη Αντετοκούνμπο των Μπακς», ξεκινά ο παρουσιαστής της εκπομπής Στιβ Κροφτ και συνεχίζει παρουσιάζοντας τον Γιάννη:

«Είναι 23 ετών και τον αποκαλούν Γιάννη ή «Greek freak». Τον αποκαλούν έτσι επειδή είναι Έλληνας και κάνει πράγματα στα παρκέ που ο κόσμος δεν έχει δει ξανά. Και αν δεν είστε φαν του μπάσκετ, θα πρέπει να θαυμάσετε την αθλητικότητά του και την προσωπική του ιστορία που είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες σ’ όλα τα σπορ».

Ο Κροφτ, σε μια άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη ρωτάει τον Γιάννη: Πόσα βήματα (σ.σ με άλμα θα εννοεί) θες για να κατέβεις το γήπεδο;

Γιάννης: Όλο το γήπεδο;

Κροφτ: Ναι.

Γιάννης: Έξι.

Κροφτ: Πόσα από τη γραμμή του φάουλ;

Γιάννης: Από το φάουλ, ένα, μόνο ένα. Ίσως ένα. Μπορώ απλά να πηδήξω από τη γραμμή του φάουλ νομίζω.

Με αυτό το μίνι διάλογο γίνεται εισαγωγή στο άτομο το οποίο θα παρακολουθήσει μέσα στα επόμενα λεπτά το αμερικανικό κοινό. Σαφώς και δίνεται έμφαση μ’ αυτόν τον τρόπο στα προσόντα του Γιάννη.

Στη συνέχεια γίνεται αναφορά στο ότι μπορεί να παίξει σ’ όλες τις θέσεις αλλά και στα τεράστια χέρια του.

Γιάννης: Είναι τεράστια

Κροφτ: Ουάου (σ.σ βάζει την παλάμη του πάνω σ’ αυτήν του Γιάννη).

Ο συμπαίκτης του, Τζον Χένσον, σ’ αυτό το σημείο τονίζει: «Μπορεί να πηδήξει από πάνω σου. Είναι μόλις 23. Είναι μόλις 23».

Ο πρόεδρος των Μπακς, Πίτερ Φέιγκιν, μεταξύ άλλων, λέει: «Είναι ένας από τους πέντε, δέκα, παίκτες στην ιστορία του ΝΒΑ αυτή τη στιγμή. Και είναι ένα διεθνές είδωλο. Ξεπερνά τις αγορές».

Κροφτ: Πόσο μεγάλη είναι (η επιρροή στον κόσμο) εκτός Αμερικής και Μιλγουόκι;

Φέιγκιν: Πάνω από το 50% της ψηφιακής μας κυκλοφορίας προέρχεται εκτός Αμερικής. Ξέρετε οι παραπάνω θεάσεις στα videos μας έρχονται εκτός Αμερικής. Και αυξάνεται αυτός ο αριθμός».

Αναφορά, δε, γίνεται και στο ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο έχει αρκετούς φαν που τον ακολουθούν παντού, με τον ίδιο να κάθεται μετά τα ματς και να φωτογραφίζεται μαζί τους.

Από το αφιέρωμα δεν λείπει η καταγωγή του και τα φτωχικά χρόνια που έζησε ως παιδί.

«Ξέρετε, ήταν δύσκολα. Δεν είχαμε αρκετά χρήματα. Είχαμε όμως πολλή ευτυχία. Όταν επιστρέφαμε από μια δύσκολη μέρα, ήμασταν όλοι μαζί σ΄ένα δωμάτιο, στο ίδιο δωμάτιο. Διασκεδάζαμε. Γελούσαμε. Υπήρχαν κάποιες δύσκολες στιγμές».

Κροφτ: Πιστεύεις ότι αυτό σ’ έκανε πιο δυνατό;

Γιάννης: Ναι, σίγουρα.

Κροφτ: Τι πωλούσες;

Γιάννης: Πουλούσαμε γυαλιά, ρολόγια. Μετά συνηθίζαμε να πουλάμε CDs, DVDs.

Κροφτ: Πρέπει να είσαι καλός πωλητής.

Γιάννης: Ήμουν ο καλύτερος.

Κροφτ: Ο καλύτερος.

Γιάννης: Ήμουν πραγματικά καλός σ’ αυτό.

Κροφτ: Ποιο ήταν το μυστικό σου;

Γιάννης: Δεν τα παρατούσα. Πάντα συνέχιζα να τους κάνω ερωτήσεις. Και ήμουν χαριτωμένος επίσης. Ήμουν νέος.

Ο Θανάσης Αντετοκούνμπο, αναφέρθηκε στα χρόνια του Φιλαθλητικού. Όταν μαζί με τον Γιάννη έβγαζαν λιγότερα από 500 δολάρια το μήνα.

«Θυμάμαι σ’ ένα παιχνίδι, παίξαμε με το ίδιο ζευγάρι. Ένα παιχνίδι», τονίζει χαρακτηριστικά ο «elevator».

Κροφτ: Βγήκες από το παιχνίδι και του έδωσες τα παπούτσια σου;

Θανάσης: Ναι.

Κροφτ σε Γιάννη: Ήσουν ο καλύτερος της κατηγορίας;

Γιάννης: Όχι, δεν ήμουν. Δεν ήμουν. Υπήρχαν άλλοι παίκτες καλύτεροι από μένα. Όμως είχα τις δυνατότητες να γίνω καλύτερος απ’ αυτούς.

Ο μάνατζερ Αλέξης Σαράτσης αναφέρεται στο πως ο Γιάννης έγινε draft και στην κουβέντα που είχαν στο αεροπλάνο πηγαίνοντας στην Αμερική.

Σαράτσης: Δεν είχε ιδέα τι πρόκειται να γίνει. Τον ρώτησα «τι χρώμα να είναι το κοστούμι σου»; Ήταν σα να μην ήξερε ότι πρέπει να φορέσει κοστούμι.

Γιάννης: Ήμουν τόσο ενθουσιασμένος. Ο Θανάσης ήρθε και με αγκάλιασε. Αρχίσαμε να κλαίμε. Ξέραμε ότι η ζωή μας είχε μόλις αλλάξει από εκείνη τη στιγμή. Η οικογένειά μας θα έχει ένα καλύτερο μέλλον.

Κροφτ: Πως το γιόρτασες;

Γιάννης: Δεν κάναμε κάτι. Άλλοι παίκτες πήγαν στα κλαμπς. Εγώ κι ο Θανάσης απλά πήγαμε πίσω στο δωμάτιο ενθουσιασμένοι.

Κροφτ: Πηδήξατε πάνω στο κρεβάτι;

Γιάννης: Ναι, αρχίσαμε να πηδάμε πάνω στο κρεβάτι.

Κροφτ: Ήξερες τίποτα για το Μιλγουόκι;

Γιάννης: Μέχρι εκείνη τη στιγμή, όχι. Τίποτα.

Κροφτ: Ήξερες που είναι;

Γιάννης: Όχι.

Κροφτ: Δεν ήξερες πόσο μεγάλο είναι το γήπεδο.

Γιάννης: Τίποτα.

Κροφτ: Πόσο καλοί ήταν;

Γιάννης: Δεν ήξερα τους παίκτες. Δεν ήξερα τίποτα για το Μιλγουόκι. Δεν ήξερα τίποτα για την περίοδο στο ΝΒΑ.

Ο Κροφτ στέκεται στις πρώτες, περίεργες μέρες ενός 18χρονου αγοριού στην Αμερική. Στο ότι δεν μπορούσε να μιλήσει καλά αγγλικά, στο ότι δεν οδηγούσε και στο ότι δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει τον τραπεζικό του λογαριασμό.

Τι έκανε τον Γιάννη να καταλάβει ότι είναι στην Αμερική; Η δοκιμή του πρώτου του… smoothie!

Ο πρόεδρος των Μπακς αναφέρεται στη βοήθεια του Γιάννη Αντετοκούνμπο στο να έρθουν χρήματα στα ταμεία, μέσω πωλήσεων εισιτηρίων για το νέο γήπεδο που είναι υπό κατασκευή.

Το ανοιχτό γήπεδο που έχει τον Γιάννη Αντετοκούνμπο στα Σεπόλια δεν λείπει από το αφιέρωμα.

«Ο κόσμος τρελαίνεται. Είναι πραγματικά απίστευτο, είναι τελείως απίστευτο», λέει ο σταρ των Μπακς και του ΝΒΑ όταν τον ρωτάει ο Κροφτ για το πως αντιδρούν οι Έλληνες κάθε φορά που τον βλέπουν στην πατρίδα.

Κροφτ: Είσαι μεγάλη υπόθεση.

Γιάννης: Νομίζουν ότι είμαι μεγάλη υπόθεση. Δεν ξέρω αν πραγματικά είμαι μεγάλη υπόθεση.

Κροφτ: Νομίζεις ότι έχεις χαμηλό προφίλ;

Γιάννης: Ναι.

Κροφτ: Θες να έχεις χαμηλό προφίλ;

Γιάννης: Πάντα.

Κροφτ: Πόσο καλός πιστεύεις ότι μπορείς να γίνεις; Πιστεύεις ότι μπορείς να γίνεις καλύτερος;

Γιάννης: Ναι. Πρέπει. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή.

Κροφτ: Τι εννοείς;

Γιάννης: Πραγματικά φοβάμαι να αποτύχω. Οπότε, πρέπει να γίνω καλύτερος.

Ο Γιάννης Αντετοκούμπο, δεν είναι ούτε στην αρχή και έχει κατακτήσει τους πάντες. Όχι μόνο τα παρκέ του ΝΒΑ. Το μέλλον κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι έχει προδιαγράψει γι αυτόν. Κι η ταινία της ζωής του πρέπει να περιμένει για να γυριστεί. Αν αυτό συμβεί σήμερα, δεδομένα θα πρέπει να γυριστεί κι άλλη, κι άλλη, κι άλλη…