Μια αιματολογική εξέταση για το καρκινικό DNA μπορεί να προβλέψει αν η γυναίκα με καρκίνο του μαστού θα ανταποκριθεί στη θεραπεία με παλμποσικλίμπη.
Μάλιστα, αυτό θα γίνει πολύ γρηγορότερα από τα διαθέσιμα σήμερα διαγνωστικά τεστ.
Ερευνητές του Ινστιτούτου Έρευνας του Καρκίνου και του Ιδρύματος The Royal Marsden NHS στο Λονδίνο υποστηρίζουν ότι το τεστ μπορεί να ανιχνεύσει σε δύο με τρεις εβδομάδες αν το φάρμακο είναι αποτελεσματικό, αν και τα αποτελέσματα θα πρέπει να ερμηνευθούν με προσοχή πριν την ευρεία χρήση της εξέτασης.
Όπως αναφέρεται σε σχετικό άρθρο του επιστημονικού εντύπου Nature Communications, οι ερευνητές εστίασαν σε γυναίκες με καρκίνους του μαστού με θετικούς οιστρογονικούς υποδοχείς (η πιο συχνή μορφή της νόσου) που είχαν λάβει μέρος σε κλινική δοκιμή της παλμποσικλίμπης σε προχωρημένου σταδίου καρκίνο του μαστού.
Η παλμποσικλίμπη αναστέλλει τη δράση των ενζύμων που είναι γνωστά ως κυκλινοεξαρτώμενες κινάσες (CDK) 4 και 6 και διαδραματίζουν βασικό ρόλο στη ρύθμιση της ανάπτυξης και της διαίρεσης των κυττάρων. Σε ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως μεταξύ άλλων ο θετικός στους ορμονικούς υποδοχείς καρκίνος του μαστού, η δράση των κυκλινοεξαρτώμενων κινασών (CDK) 4 και 6 είναι αυξημένη, γεγονός το οποίο ευνοεί τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό των καρκινικών κυττάρων. Αποκλείοντας τις CDK4 και CDK6, η παλμποσικλίμπη επιβραδύνει την ανάπτυξη των κυττάρων του θετικού στους ορμονικούς υποδοχείς καρκίνου του μαστού.
Μέχρι τώρα οι ασθενείς πρέπει να περιμένουν δύο με τρεις μήνες για να μάθουν αν το φάρμακο είναι αποτελεσματικό έναντι της νόσου τους.
Το νέο όμως αιματολογικό τεστ εξετάζει το κυκλοφορούν DNA του όγκου (κλάσματα DNA του καρκίνου που κυκλοφορούν στην αιματική ροή). Οι μεταλλάξεις στο DNA που σχετίζονται με τον καρκίνο μπορούν να εντοπιστούν στην ανάλυση δειγμάτων αίματος.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι μπορούσαν να προβλέψουν αν η θεραπεία με παλμποσικλίμπη θα είναι αποτελεσματική συγκρίνοντας την ποσότητα του γονιδίου PIK3CA πριν τη θεραπεία και 15 ημέρες έπειτα.
Στη μελέτη, 73 γυναίκες είχαν μετάλλαξη του PIK3CA και υποβλήθηκαν σε αιματολιγική εξέταση πριν και μετά την έναρξη της θεραπείας με παλμποσικλίμπη.
Σε αυτές τις ασθενείς, οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι εκείνες που είχαν μικρή αύξηση στο κυκλοφορούν DNA του PIK3CA μετά από 15 ημέρες θεραπείας, είχαν διάμεση ελεύθερη επιδείνωσης επιβίωση 4,1 μήνες, συγκριτικά με τις γυναίκες που είχαν μεγάλη αύξηση στο PIK3CA, που είχαν διάμεση ελεύθερη επιδείνωσης επιβίωση 11,2 μήνες.
Το τεστ θα μπορούσε να δώσει την ευκαιρία στις ασθενείς της πρώτης ομάδας που η αγωγή δεν είναι αποτελεσματική να εντοπιστούν εγκαίρως από τους γιατρούς και να περάσουν σε μια άλλη αποτελεσματικότερη θεραπεία.