Η πρόσφατη κίνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ανοίξει τη συζήτηση για την πιθανότητα κυβέρνησης συνεργασίας με το ΚΙΝΑΛ έβαλε φωτιά στο πολιτικό σκηνικό. Μπορεί οι Εκλογές να πηγαίνουν προς τα πίσω, όπως εκτιμούν πολιτικοί αναλυτές, αλλά η πολυπλοκότητα της παρούσας χρονικής συγκυρίας σε συνδυασμό με τις προβλέψεις του εκλογικού νόμου οδηγούν και την Κυβέρνηση σε αναπροσαρμογή των στρατηγικών κινήσεων στο δύσβατο δρόμο προς τις εθνικές εκλογές.
Η αύξηση των ποσοστών του ΚΙΝΑΛ στις τελευταίες μετρήσεις και ο μεγάλος ανταγωνισμός που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη μεταξύ της Πειραιώς και της Χαριλάου Τρικούπη για το «κέντρο», πυροδοτούν ανά πυκνά διαστήματα ένταση μεταξύ των επί δεκαετίες δύο παραδοσιακών μονομάχων της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Αξιολογώντας όμως την κίνηση αυτή, μπορεί να πει κανείς πως η Κυβέρνηση μπορεί μεν να έχει όφελος, αλλά και πιθανή ζημιά σε επικοινωνιακό και πολιτικό επίπεδο.
Από τη μία πλευρά, ο Πρωθυπουργός εμφανίζεται προσηλωμένος στη σταθερότητα, προκειμένου η χώρα να πορευτεί τα επόμενα χρόνια, χωρίς περιπέτειες ακυβερνησίας. Επιπλέον δείχνει ρεαλισμό και ετοιμότητα να συνεργαστεί με δυνάμεις που μπορούν να υπηρετήσουν ένα συγκεκριμένο αφήγημα για το μέλλον της χώρας και για το πως μπορεί αυτή να επιστρέψει στην Κανονικότητα.
Ταυτόχρονα, ο βασικός στόχος του πρωθυπουργικού γραφείου ήταν να θέσει τον κ. Ανδρουλάκη προ των ευθυνών του, επιχειρώντας ουσιαστικά να τον εκθέσει στα μάτια της κοινής γνώμης, μέσα από την άρνηση του να αποδεχτεί το σενάριο της συγκυβέρνησης, εφόσον βέβαια οι πολίτες στείλουν αυτό το μήνυμα κάλπες. Στην αντίπερα όχθη, άλλες φωνές διαφωνούν με το άνοιγμα της επίμαχης συζήτησης, καθώς μ’ αυτό τον τρόπο η Νέα Δημοκρατία δείχνει ηττοπάθεια και ενισχύει τις απόψεις πως η αυτοδυναμία αποτελεί ένα δύσκολο επίτευγμα.
Άλλες προσεγγίσεις επισημαίνουν πως η αναζήτηση κυβερνητικού εταίρου ένα χρόνο πριν ανοίξουν οι κάλπες, καθιστά το ΚΙΝΑΛ ρυθμιστή της πολιτικής ζωής του τόπου και δίνει ακόμη περισσότερους πόντους στο τρίτο κόμμα, την ώρα που έχει ήδη ανακάμψει σημαντικά από τις τελευταίες εθνικές εκλογές. Το Μέγαρο Μαξίμου χρειάζεται να κρατήσει μια ισορροπία στην πολιτική αντιπαράθεση με το ΚΙΝΑΛ, για να μην βάλει σε διλήμματα ένα σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων του 2019 που αν και ανήκουν παραδοσιακά στο χώρο του ΠΑΣΟΚ στήριξαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Διαρροές προς το νέο ΠΑΣΟΚ θα υπάρξουν σίγουρα, το ζήτημα ωστόσο είναι να μην μεγιστοποιηθούν. Το σκληρό δίπολο μεταξύ Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ μπορεί να λειτουργήσει εις βάρος της προσπάθειας διεύρυνσης του ακροατηρίου και κυριαρχίας στο κεντρώο χώρο.