Θεοφράστου «Περί Λίθων» της Μαρίας Σ. Άνθη από τις εκδόσεις Λεξίτυπον

Πρόκειται για μια εμπεριστατωμένη μελέτη και συνάμα νέα απόδοση πάνω στον Θεόφραστο στο βιβλίο «Περί Λίθων». Διατίθεται από τις εκδόσεις Λεξίτυπον. Για πρώτη φορά έχουμε μια πλήρη ανάλυση για όλους τους λίθους και πρωτότυπα σχόλια σε ότι μας άφησε ο Θεόφραστος.

Η Μαρία Σ. Άνθη μέσα από τις 212 σελίδες του, επεξηγεί και αναλύει τον Θεόφραστο όσον αφορά τα πετρώματα κάνοντας αναφορές πάνω στον Αριστοτέλη, τον Πλάτωνα, τον Πλούταρχο, τον Λουκιανό, τον Πίνδαρο, τον Διοσκουρίδη, τον Ορφέα και τον Όμηρο.

Το βιβλίο αυτό, περιλαμβάνει πλήθος Ιστορικών και άλλων στοιχείων με πλήρη σχόλια από τον Στράβωνα, τον Παυσανία, τον Διογένη Λαέρτιο, τον Ηρόδοτο, τον Διόδωρο Σικελιώτη, τον Αθήναιο, τον Πολύβιο, τον Θουκυδίδη και τον Απολλόδωρο.

Στο προλογικό σημείωμα του βιβλίου από την ίδια τη Συγγραφέα αναφέρονται τα εξής:

Το σύγγραμμα του Θεοφράστου «Περί Λίθων» αποτελεί την αρχαιότερη ορυκτολογική πραγματεία των παλαιοτέρων χρόνων.

Στο πάνθεον των αρχαίων ο Θεόφραστος θεωρείται ο πατέρας της ορυκτολογίας διότι, μέσα από το σύγγραμμά του, λαμβάνουμε τις πρώτες έγκυρες πληροφορίες για τις ορυκτολογικές και κατ’ επέκταση τις χημικές ιδιότητες των λίθων και, άρα, τις γνώσεις για τα ορυκτά, τις οποίες κατείχε ο μεγάλος αυτός φιλόσοφος και επιστήμονας της κλασσικής περιόδου.

Αυτό το έργο αποτελεί μια πρώτη ένδειξη και για τις μελέτες που βασίστηκαν στην αρχαιότητα, ώστε να εξαχθούν βασικά συμπεράσματα περί των ορυκτών και των ιδιοτήτων τους, όπως και της χημικής τους σύστασης κατά τις γεωγραφικές περιοχές, για τις οποίες γίνεται λόγος.

Όπως έχει αναφερθεί, το «Περί Λίθων» υπήρξε μάλλον διδακτικό βοήθημα για τους μαθητές της Περιπατητικής Σχολής του Αριστοτέλη, στην οποία ο επιφανέστερος μαθητής του Θεόφραστος ανέπτυξε διδακτική και συγγραφική δραστηριότητα. Η πραγματεία του «Περί Λίθων» θεωρείται μοναδική, όπως και η «Περί μετάλλων», η οποία δεν διασώθηκε. Μοναδική ήταν και η πραγματεία του «Περί φυτών» και πολλά από τα έργα του.

Ο σκοπός αυτής της νέας απόδοσης στην νεοελληνική γλώσσα, είναι μία όσο το δυνατόν συνολικότερη εποπτεία ως προς την ορυκτολογία και με ό,τι σχετίζεται με τα ευρήματα που πραγματεύονται, δεδομένου ότι κάθε νέα απόδοση έχει πάντοτε να δώσει και επιπλέον στοιχεία από τα υπάρχοντα, σχετικά με τις φυσικές επιστήμες του αρχαίου κόσμου και τους τότε μεμυημένους στην αριστοτελική φιλοσοφία.

Για μια πληρέστερη και πιο εμπλουτισμένη με νέα στοιχεία απόδοση σε ότι μας άφησε ο Θεόφραστος χρειάστηκε η μελέτη πολλών βαθύτερων εννοιών, οπότε η εν λόγω απόδοση αποτελεί ένα ακόμη εγχείρημα ανάμεσα στις ελάχιστες υπάρχουσες μέχρι σήμερα. Γι’ αυτό αντλήθηκαν πληροφορίες από την αρχαία ελληνική γραμματεία και για την πιστότητά της ελήφθησαν στοιχεία από άλλες αρχαίες και νεότερες βιβλιογραφίες, από μεταφράσεις έγκυρων συγγραφέων και ιδιαίτερα από παραπλήσια στοιχεία που αφορούν στην «Περί Λίθων» πραγματεία.

Στη συνέχεια διερευνήθηκαν ερμηνευτικά και ετυμολογικά λεξικά της αρχαίας ελληνικής γλώσσας γι’ αυτό το σπουδαίο και μοναδικό σύγγραμμα του Θεοφράστου που, όπως ανέφερα ήταν μαθητής του μεγάλου φιλοσόφου Αριστοτέλη της Περιπατητικής Σχολής, ο οποίος είχε πολλούς μαθητές, ανάμεσα στους οποίους ξεχώριζε ο Θεόφραστος, όπως μας πληροφορεί ο Διογένης Λαέρτιος.

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις