Αν τον Ιούλιο του 2019, με τη Νέα Δημοκρατία κυβέρνηση, σου έλεγαν ότι ένας πανύψηλος ευγενής τυπάκος «της καλής κοινωνίας», πως λέμε ρε παιδί μου «παιδί από σπίτι», Υπουργός Ψηφιακής Πολιτικής σε ελληνική κυβέρνηση (πιο εύκολα πίστευες τον τίτλο «Υπουργός Αλιείας» στην κυβέρνηση της Σαχάρας) θα εμφανίζονταν τρία χρόνια μετά ενώπιον όλων των νταραβεριτζήδων της κυβέρνησης των ΗΠΑ «να παρουσιάζει και να αναλύει την ψηφιακή στρατηγική της Ελλάδας και την επίδραση του gov.gr στην καθημερινότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων», θα απαντούσες στον συνομιλητή σου «ότι πεις αδερφέ, θα σου χαλάσω εγώ το χατίρι;» και θα περίμενες εκείνους τους ευγενικούς άσβερκους κυρίους να του φορέσουν τα πουκάμισα χωρίς μανίκια και να τον παραλάβουν «δια τα περαιτέρω».
Τρία χρόνια μετά εκείνος που πρώτος σου αποκάλυψε τι στο καλό είναι αυτή η ψηφιακή πολιτική και ποιος είναι αυτός ο λεβεντονιός που την κουμαντάρει δεν εντυπωσιάζεται ούτε με την αποκάλυψη πως αυτός ο τυπάκος «της καλής κοινωνίας» ετοιμάζεται να μας ανακοινώσει ετήσιο SMS που θα μας υπενθυμίζει τις εξετάσεις τις οποίες χρειάζεται να κάνουμε για να δούμε που βρισκόμαστε από πλευράς υγείας και να προκάνουμε τα χειρότερα…
Στην περίπτωση του Κυριάκου Πιερρακάκη σηκώνει και τα πόδια ψηλά η πολιτική, δεν έχει νόημα κάθε είδους αντιπαράθεση, ο τύπος έχει πάει την έννοια της «πολιτικής παρέμβασης» στο Θεό, ότι κάνει περνάει άβρεχο, από κάτω ένας λαός ολόκληρος τον παρακαλάει «κάνε μας κι άλλα», η επίσκεψη στις ΗΠΑ και οι επαφές του εκεί είναι καθαρή επιστημονική φαντασία για το Ελλαδιστάν …
Καταλαβαίνουν επακριβώς οι Έλληνες κάθε φορά τι σκαρώνει και τι ανακοινώνει; Όχι, αλλά δεν έχει καμία σημασία. Εμπιστεύονται τόσο πολύ την κρίση του και το όραμα του που δεν χρειάζεται να κατανοούν επακριβώς τι συμβαίνει, άλλωστε με τον καιρό συνηθίζουν να χρησιμοποιούν τις ψηφιακές μικρές επαναστάσεις που προκύπτουν στη ζωή τους, μη σου πω ότι αν μια αργήσει να υλοποιηθεί αρχίζουν και την αποζητούν λες και κάτι σημαντικό τους λείπει.
Η εικόνα όμως ενός Έλληνα Υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής να παρουσιάζει και να αναλύει στο επιστημονικό επιτελείο της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τον ψηφιακό σχεδιασμό «την επίδραση του gov.gr στην καθημερινότητα των πολιτών και των επιχειρήσεων» και, ταυτόχρονα, να συζητάει με τον Διευθυντή Τεχνολογίας του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας των ΗΠΑ «την ψηφιακή στρατηγική της Ελλάδας» είναι επιστημονική φαντασία by Greece κι αυτό δεν αλλάζει όπως και να το αναγνώσει κάποιος.
Όχι, επειδή ένας Έλληνας παρουσιάζει ψηφιακές κατακτήσεις ενώπιον της ηγεσίας της ψηφιακής πολιτικής των ΗΠΑ, αυτό μπορεί να συμβεί εύκολα είναι δεκάδες οι συμπατριώτες μας που ξεχωρίζουν στην παγκόσμια πανεπιστημιακή κοινότητα και στις επιχειρήσεις, αλλά επειδή αυτός ο Έλληνας είναι Υπουργός ελληνικής κυβέρνησης, δηλαδή αυτό τώρα ακούγεται κανονικά, όταν έχουν προηγηθεί κάτι άπλυτοι που συνάντησαν την Μέρκελ και έψαχναν να βρουν που στα κομμάτια πήγε ο φάκελος;
Ο Πιερρακάκης δεν είναι η νεοελληνική κανονικότητα, όπως δεν είναι και ο Μητσοτάκης. Αυτοί οι δύο Κυριάκοι είναι από άλλο έργο, δεν τό 'χαμε δει μέχρι τώρα, υπερπαραγωγή που λένε, κανένας δεν έχει καταλάβει ακόμη πως βρέθηκαν στο δρόμο μας. Κυρίως, κανένας δεν μπορεί να κατανοήσει πως εμείς τα νούμερα, που κάναμε υπουργό τον γίγαντα Αλεκάρα Φλαμπούρ ή Φλωμπέρ με τη φραπεδιά και τις μπουρμπουλήθρες, βρήκαμε την άκρη και τη δύναμη και τους ψηφίσαμε αυτούς τους δύο (παρέα με τους υπόλοιπους), εμείς δεν είχαμε άγιο, τη θερινή σύναξη των αγίων είχαμε με το μέρος μας!
Σκεφθείτε τι ήττα φάγαμε από τους άπλυτους για να καταλήξουμε να αποθεώνουμε τους δύο Κυριάκους εξ αντανακλάσεως στην αρχή, έως ότου καταλάβαμε ότι «ναι, υπάρχει Θεός ρε φίλε και είναι Ελληναράς, αλλιώς δεν γλιτώναμε απ΄τους πολιτικούς κλεφτοκοτάδες που είχαμε μπλέξει».
Η επίσκεψη Πιερρακάκη στις ΗΠΑ σε συνέχεια της ιστορικής επίσκεψης Μητσοτάκη είναι τεράστια σκηνοθεσία, λεβέντες. Η Ελλαδίτσα «πυροβολεί» την καρδιά του καπιταλισμού με τα δικά του «όπλα», με την σύγχρονη πολιτική σκέψη και άποψη, με μια ευρωπαϊκή παρουσία, με την τεχνολογία και τις εφαρμογές της, με τις μικρές, αλλά τόσο σημαντικές επαναστάσεις που εδώ και τρία χρόνια βιώνουμε και κανένας δεν μας πιστεύει αν δεν τα δει πρώτα.
Όταν η δημόσια εικόνα της χώρας στη Μέκκα του καπιταλισμού είναι οι δύο Κυριάκοι, τότε κάτι καλό πρόκειται να προκύψει, εναπόκειται σε όλους στην κυβέρνηση να το αφουγκραστούν και να σκύψουν πάνω του για να το αναδείξουν, έχουμε τεράστια ανάγκη ως κοινωνία να ακούμε και να βλέπουμε καλές ειδήσεις και να φαντασιωνόμαστε ένα διαφορετικό μέλλον, ακόμη και μέσα στη μαυρίλα του πολέμου και της τεράστιας κρίσης που τον ακολουθεί.
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
