Η νεοσύστατη Δημοκρατία στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος με πρωτεύουσα τα Σκόπια εντάχτηκε στον ΟΗΕ με το 817/7 Απριλίου 1993 ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας με την προσωρινή ονομασία Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ/FYROM).
Αναλυση Ειδικου Συνεργατη μας
Όμως πιο μπροστά, 16 Δεκεμβρίου 1991 το θέμα της ονομασίας συζητήθηκε από τους Υπουργούς Εξωτερικών της ΕΕ καθώς και από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και αποφασίστηκε να αναγνωριστεί η Δημοκρατία αυτή υπό ονομασία που δε θα περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Έκτοτε και μέχρι σήμερα με το προσωρινό αυτό όνομα FYROMαναγνωρίζεται από την ΕΕ η οποία αναμένει την Ελλάδα να συμφωνήσει με τη δημοκρατία αυτή το νέο τελικό όνομα με το οποίο θα μπορεί να ενταχθεί στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ.
Τον Δεκέμβριο του 1991 οι υπουργοί εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης διέγνωσαν τους κινδύνους που μπορεί να επέλθουν εάν το όνομα Μακεδονία καταστεί η τελική ονομασία της Δημοκρατίας αυτής. Έθεσαν για το λόγο αυτό τρεις όρους που τα Σκόπια με συνταγματικές και πολιτικές εγγυήσεις θα πρέπει να υποσχεθούν:
Α) δεν έχουν εδαφικές διεκδικήσεις, Β) δεν ασκούν εχθρική προπαγάνδα, Γ) δε χρησιμοποιούν ονομασία που υπονοεί εδαφικές διεκδικήσεις.
Το κράτος αυτό, όχι μόνο δεν καλλιέργησε στο εσωτερικό του και στο λαό του πίστη για αποτροπή των προβλεπόμενων από τους υπουργούς εξωτερικών της ΕΕ ήδη από το Δεκέμβριο του 1991, εχθρικών πράξεων, αντιθέτως έκαναν το καθετί για να καλλιεργήσουν στο λαό τους την πεποίθηση ότι η Μακεδονία, η ελληνική Μακεδονία με πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη είναι δική τους, τους ανήκει, η Ελλάδα την έχει κλέψει, πρέπει να ενταχθεί στο δικό τους κράτος.
Είναι ως εκ τούτου πασιφανές ότι οποιαδήποτε ονομασία άμεση ή έμμεση που θα φέρει το όνομα, τον όρο Μακεδονία, δεν είναι παρά μία διαρκής πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί ανά πάσα στιγμή στην περιοχή των Βαλκανίων.
Ας το λάβουν αυτό υπόψη τους όλοι όσοι έχουν λόγο και δυνάμενοι να λάβουν αποφάσεις, εντός και εκτός Ελλάδος, ιδιαίτερα η Επιτροπή και οι ηγέτες της ΕΕ ώστε το όνομα το οποίο θα αποφασιστεί να αφορά σε μία σωστή λύση που θα αποτρέπει τον αλυτρωτισμό. Είναι απολύτως λογικό ότι η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να δεχθεί το αίτημα της Δημοκρατίας αυτής να λάβει το ελληνικό όνομα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.
Μήπως ήρθε τώρα η στιγμή, που ο φίλος γείτονάς μας αδημονεί να γίνει δεκτός στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, να θυμηθεί η Αθήνα και να θέσει προς πάσα κατεύθυνση όλα τα ισχυρά επιχειρήματα που δεν επιτρέπουν το Ελληνικό όνομα της Μακεδονίας μας να καταστεί κλεπτεπίγραφο από οποιονδήποτε?
ΟΧΙ, δεν είναι αυτός ο λόγος, που ως σχήμα λόγου για να τον απαρνηθούμε τον αναφέραμε πιο πάνω. Η Αθήνα δεν εκβιάζει, απλώς θυμάται, επιχειρηματολογεί και καταλήγει στο κοινώς αποδεκτό, στο λογικό, στο πρέπον αποδεκτό συμπέρασμα.
Δεν μετονόμασαν τότε που το έπραξαν κάποιοι και για τις βλέψεις τους και μόνο την περιοχή της Vardarska σε Μακεδονία. Δεν ήταν το όνομα που εποφθαλμιούσαν, δεν ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος που δεν τον γνώριζαν… Ήταν η περιοχή στα νότια της Vardarska, η Θεσσαλονίκη, το Αιγαίο. Δείτε τους χάρτες που τύπωσαν και είναι και σήμερα σε ισχύ και στα βιβλία τους…. Το όνομα ήταν και είναι το ΟΧΗΜΑ για την προσάρτηση της Θεσσαλονίκης, την έξοδο στο Αιγαίο όταν κάποια στιγμή στο μέλλον ευνοϊκές συνθήκες το επιτρέψουν.
Το Κράτος, η Δημοκρατία της Vardarska, ποτέ δε θα της παρουσιάζονταν το δικαίωμα να έχει βλέψεις για τη Θεσσαλονίκη. Όμως το Κράτος με το όνομα Μακεδονία (το Άνω, Βόρεια, Νέα, όποια άλλα προσθετικά επιτρέψτε μας την κοινή λέξη, είναι ανυπόστατα για κάθε νοήμονα) μπορεί να έχει κάθε λόγο να επιζητεί προσάρτηση της όμορου επαρχίας της Ελλάδος με το ίδιο όνομα Μακεδονία, την ένωση με τους «αδελφούς» Μακεδόνες, απογόνους του Μεγάλου Αλεξάνδρου και αυτοί, που ζουν πέριξ της Θεσσαλονίκης.
Ουδείς Έλλην Πρωθυπουργός είναι δυνατόν να αποδεχθεί και να προσυπογράψει αναγνώριση της εν λόγω δημοκρατίας με ονομασία που καθ’ οιονδήποτε τρόπο θα περιλαμβάνει και τη λέξη ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ αυτούσια ή σε οποιαδήποτε παράφρασή της.
Ένα τέτοιο γεγονός θα εσήμαινε την άμεσο παραίτηση αν όχι αποπομπή από τον Ελληνικό Λαό του Πρωθυπουργού και της Κυβέρνησης.
Χαιρετίζουμε τον Πρωθυπουργό της γείτονος κύριο Ζάεφ. Στον προκάτοχό του αναγνωρίζουμε την ευθύτητα λόγων και πράξεων. Ήταν αληθινός. Τύπωνε συνέχεια χάρτες, άλλαζε τα βιβλία προς το πιο επιθετικό. Επιτρέψτε μας να αναγνωρίσουμε στον νυν περισσότερη εξυπνάδα, προφανή για κάποιους διαλλακτικότητα, διανθισμένη με μέγιστη διπλωματικότητα……..
Προτίθεται να αποποιηθεί ότι η Vardarskα……… συγχωρήστε μας το λάθος, η Μακεδονία θέλουμε να πούμε, είναι η μοναδική κληρονόμος του Μεγάλου Αλεξάνδρου, όπως μας είπε. Μοιράζει ο κ. Ζάεφ τον Μέγα Αλέξανδρο από μισό στους «Μακεδόνες» του κράτους της (Νέας, Άνω, Βόρειας) Μακεδονίας με τους «αδελφούς» Μακεδόνες που κατοικούν στην (κάτω) Μακεδονία που είναι επαρχία της Ελλάδας.
Επιτρέψτε μας, όμως, να χαιρετίσουμε τον κ. Ζάεφ και κατά διαφορετικό τρόπο. Να τον χαιρετίσουμε ως φίλο, ως έχοντα η χώρα του κοινά συμφέροντα με τη χώρα μας. Οι δύο χώρες, οι λαοί μας, εσείς κι εμείς…… Δεν θέλουμε να έχουμε λόγους εχθρότητας, έστω καχυποψία.
Ούτε υποκρισία στις συζητήσεις μας/διμερείς μας σχέσεις. Θέλουμε να είμαστε φίλοι μεταξύ μας. Θέλουμε να συνεργαζόμαστε. Θέλουμε να ζούμε ειρηνικά. Θέλουμε να έχουμε ανοιχτά σύνορα, να είμαστε μαζί στο ΝΑΤΟ, να είμαστε αδελφωμένοι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Όμως ως προς τούτο πρέπει να αποδεχθούμε την ιστορική αλήθεια. Δεν είμαστε αδέρφια Μακεδόνες, εσείς, κι εμείς στη Μακεδονία που είναι Ελλάδα!
Θα πρέπει από κοινού να διορθώσουμε τη μετονομασία της περιοχής που έγινε σε χρόνους που ίσχυαν βλέψεις επεκτατικές που όμως δεν ισχύουν εντός της ΕΕ όπου τα σύνορα είναι απαραβίαστα.
Δεν μπορούν τα 25 χρόνια να συγκριθούν με τα 2500 χρόνια Ιστορίας και παραδοχής ότι ο Δάσκαλος Αριστοτέλης και ο Αλέξανδρος μιλούσαν ελληνικά, πίστευαν στους ίδιους θεούς όπως όλοι οι Έλληνες και ότι ο Αλέξανδρος ένωσε όλους τους Έλληνες και διέδωσε στα πέρατα της τότε Οικουμένης τα Γράμματα και τον Πολιτισμό.
Στο σημείο αυτό του γραπτού μας ας αναφερθούμε στην απάντηση σχετικής ερώτησης που έδωσε στις 2/10/1992 ο HenryKissinger: «Look, IbelievethatGreeceisrighttoobjectandIagreewithAthens.
The reason is that I know History…. The strength of the Greek case is that of the History which I must say that Athens have not used so far with success.»
Ας το πράξουμε λοιπόν….Ας μετατρέψουμε λόγια και ευχές σε πράξεις…….Αν όχι, ας περιμένουμε!
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
