Το ποίημα της Κυριακής: Αγάπη μου

Στη σιωπή του δειλινού,
σου μιλώ χωρίς λέξεις,
αγγίζοντας τα σύνορα του χρόνου.

Είσαι το φως
που διαπερνά τα σύννεφα,
η ανάσα 
που ξυπνά τις νύχτες,
η θάλασσα 
που ποτέ δεν σταματά.

Μέσα σου βρίσκω
όλα όσα φοβήθηκα,
όλα όσα επιθύμησα.

Το άγγιγμά σου,
μια υπόσχεση αιώνια,
η ματιά σου,
ένα κάλεσμα 
σε άγνωστα σύμπαντα.

Αγάπη μου,
δεν είσαι λέξη,
είσαι φλόγα,
είσαι ταξίδι,
είσαι ο ουρανός 
που αγκαλιάζει το άπειρο

@ Γιάννης Παρασκευόπουλος

Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις