Το ποίημα της Κυριακής: Αγάπη μου
Στη σιωπή του δειλινού, σου μιλώ χωρίς λέξεις, αγγίζοντας τα σύνορα του χρόνου. Είσαι το φως που διαπερνά τα σύννεφα, η ανάσα που ξυπνά τις ν...
Είμαι ένα κύμα σπασμένο
Στη σιωπή της νύχτας, τα χέρια σου μοιάζουν να κρατούν το άπειρο. Οι ανάσες μας μπερδεύονται, σαν άνεμος που βρίσκει το λιμάνι του. Μια φλόγα αν...
Χριστούγεννα νύχτα γιορτινή
Χριστούγεννα, νύχτα γιορτινή, η αγάπη λάμπει στη γη. Αστέρι φέγγει στον ουρανό, φέρνει μήνυμα ζεστό. Τα δέντρα στολίδια φορούν, και οι καρδιές ...
Το ποίημα της Κυριακής: Το ξύπνημα της ζωής
Η φύση γονατίζει στο ψύχος του χειμώνα, τα δέντρα στέκουν γυμνά, δίχως φύλλων κορώνα. Το χώμα παγώνει, η πνοή του βουβαίνεται, ο άνεμος θρηνεί, κι ...
To ποίημα της Κυριακής: Ο Χειμώνας
Ο Χειμώνας, ένας μάγος με παλτό από κρύσταλλα, ξετυλίγει νύχτες με χρώματα της σιωπής. Ο ουρανός, καθρέφτης από γυαλί που ραγίζει, ψιθυρίζει στα κλ...
To ποίημα της Κυριακής: Στο πατρικό σπίτι
στο σπίτι που μεγάλωσα στο πατρικό μου σπίτι γύρισα και χαλάρωσα αλητικο σπουργίτι άσχημο κι αν ερθεί αυτή η θαλπωρή πουθενά δεν θα βρεθεί θα ε...
Το σουρεαλιστικό ποίημα της Κυριακής: Τρέχοντας πίσω από το χρόνο
Στον ύπνο του καθρέφτη, τα μάτια μου στάζουν αστέρια, μια θάλασσα από σκιές ανασαίνει στα βάθη του εαυτού μου. Στον κήπο των άχρονων ονείρων, λ...
Το ποίημα της Κυριακής: Χάνεσαι
Βυθισμένη στ' ατέρμονα σκοτάδια Θλιβερών σκέψεων Χάνεσαι Αναπολώντας στιγμές εποχές Που πέρασαν ανεπιστρεπτί Χάνεσαι Παραμένοντας σε ένα παρελθό...
Τo ποίημα της Κυριακής: Το ραντεβού
Συναντηθήκαμε στο ημίφως της σιωπής, τα μάτια της σπινθήρες βραδινής αυγής, με μαύρα μαλλιά που κυλούσαν σαν νύχτα βαθιά, κάθε της κίνηση, ψ...
Το ποίημα της Κυριακής: Αγάπη και σιωπή
Η αγάπη είναι σιωπή, μια σπασμένη σκιά στο φως, που τρέμει μες στην ψυχή μας. Είναι τα χέρια που απλώνονται, και χάνουν την ισορροπία, ...
Το ποίημα της Εθνικής Επετείου: 28η Οκτωβρίου 1940
Σαν σήμερα, με σθένος σαν μια γροθιά η χώρα υψώθηκε στου πολέμου τη σκιά. Στου φθινοπώρου τη βαριά νυχτιά, αντήχησε το "Όχι" με βροντή και φ...
Το ποίημα της Κυριακής: Τα δάκρυα μου
Κι όσο προσπαθώ να σου γράψω κάτι ματώνω τα δάχτυλά μου στα ''θέλω'' σου. Πως να διαβάσεις αυτό που δεν γράφτηκε ποτέ, κηλίδα έγινε, στάμπ...