Στα μάτια σου βυθίζομαι,
σαν κύμα που σπάει σε βράχο,
δίχως φόβο, δίχως σκέψη,
μόνο με το βάρος της στιγμής.
Τα χέρια σου αγγίζουν τον αέρα,
κι όμως νιώθω τη ζεστασιά τους,
σαν φλόγα που σιγοκαίει
σε νύχτα δίχως τέλος.
Δεν υπάρχουν λέξεις αρκετές
να περιγράψουν το απλό,
εκείνο το βλέμμα, την ανάσα,
την αλήθεια που δεν ζητάει εξηγήσεις
@ Γιάννης Παρασκευόπουλος
Gogol: Η αβάσταχτη ελαφρότητα μιας μύτης στο Θέατρο «ΤΟΠΟΣ ΑΛΛΟύ»
Στο φως αρχαίο ιερό 2.700 ετών (Photos)
Ακολουθήστε το Lykavitos.gr στο Google News
και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις