Τα άτομα που έχουν περάσει την παιδική τους ηλικία σε ηλιόλουστες περιοχές θεωρούνται προστατευμένα από την πιθανότητα εκδήλωσης πολλαπλής σκλήρυνσης μετέπειτα στη ζωή τους.
Αυτό προκύπτει από νέα καναδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο “Neurology”.
Ερευνητές του Πανεπιστημίου της Βρετανικής Κολομβίας στο Βανκούβερ μελέτησαν το ιατρικό ιστορικό 151 γυναικών με πολλαπλή σκλήρυνση που είχαν διαγνωστεί κατά μέσο όρο όταν ήταν 40 ετών και 235 συνομήλικες χωρίς τη νευροεκφυλιστική ασθένεια. Όλες ζούσαν στις ΗΠΑ και ήταν καυκάσιας φυλετικής καταγωγής.
Εκείνες που είχαν μεγαλώσει σε ηλιόλουστες περιοχές και είχαν την υψηλότερη έκθεση σε ακτίνες UV-B είχαν 45% λιγότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν πολλαπλή σκλήρυνση από εκείνες που ζούσαν σε περιοχές με χαμηλότερη έκθεση σε UV-B ακτινοβολία.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έκθεση στον ήλιο σε νεαρή ηλικία παίζει καθοριστικό ρόλο, αφού υπολόγισαν ότι οι γυναίκες που ζούσαν σε περιοχές με την υψηλότερη έκθεση σε UV-B ακτινοβολία μεταξύ πέντε και 15 ετών, είχαν 51% λιγότερες πιθανότητες εκδήλωσης πολλαπλής σκλήρυνσης από εκείνες που είχαν χαμηλότερα ποσοστά έκθεσης στην UV-B μεταξύ πέντε και 15 ετών.
Ακόμα, όσο περισσότερο χρόνο περνούσαν οι γυναίκες εκτός σπιτιού τα καλοκαίρια στα νεανικά τους χρόνια τόσο μειωμένος ήταν ο κίνδυνος εκδήλωσης πολλαπλής σκλήρυνσης μετέπειτα.
Όπως εξηγεί η Δρ Χελεν Τρεμλετ, «η UV-B ακτινοβολία βοηθά τον οργανισμό να παράγει βιταμίνη D, τα χαμηλά επίπεδα της οποίας έχουν σχετιστεί με τον κίνδυνο εκδήλωσης πολλαπλής σκλήρυνσης. Η μελέτη δείχνει ότι τα άτομα που εκδηλώνουν τη νόσο έχουν μειωμένη έκθεση στον ήλιο, χειμώνα και καλοκαίρι».
Πάντως, σπεύδει να σημειώσει ότι ο ήλιος έχει και μια κακή πτυχή, τον κίνδυνο εκδήλωσης καρκίνου στο δέρμα και γι' αυτό δεν θα πρέπει να καταφεύγουμε σε ακρότητες και υπερβολές.